Özet


Written Expression Errors of Those Learning Turkish as a Foreign Language: Sudan Sample

It takes a very long process to be able to convey feelings and thoughts in written form in any foreign language. Learning a foreign language and expressing yourself in this foreign language by writing can only be achieved by gaining some skills. Acquiring and improving writing skills can be as a result of assimilation of learned information and gaining experience. Considering that people make various mistakes even when using their native language, it is quite normal to make various mistakes during the development of writing skills in a learned foreign language. This study was prepared in order to determine the mistakes made by Turkish language learners in Sudan in their written expressions. In the study, it was aimed to determine the mistakes in written expressions of foreign students learning Turkish at A2 level in Sudan and the reasons for these mistakes. For this purpose, free and guided writing subjects were given to 10 students learning Turkish as a foreign language in Sudan and they were asked to write two essays on these subjects. These compositions were collected from the students over a two-week period. In the study, based on the data obtained as a result of the examination of the written expressions of the students, the error analysis approach was used in the detection and evaluation of learning errors and deficiencies. Content analysis, one of the qualitative research methods, was used in the analysis of the data. The data obtained; phonetic errors, morphological errors, syntax errors, lexical-semantic errors, spelling-punctuation errors. According to the findings of the research, it was seen that the points that the students made the most mistakes were in terms of phonetics and morphology.

Anahtar Kelimeler

Errors analysis, Sudan, Turkish as a foreign Language, writing skills, written expression.
Kaynakça

Adalar Şubaşı, D. (2010). TÖMER'de yabancı dil olarak Türkçe öğrenen Arap öğrencilerin kompozisyonlarında hata analizi. Dil Dergisi, (148), 7-16.
Adıgüzel, M. S. (2001). Yabancılara Türkçe öğretimi ve gramer-tercüme metodu. Bilig, (16), 25-43.
Altaş Özkan, A. (1992). Yabancıların Türkçeyi öğrenmeleri esnasında yaptıkları isim hal ekleri yanlışları ve bu konunun değerlendirilmesi [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Gazi Üniversitesi.
Barcin, S. (2019). Türkçe Öğrenimi Gören Kırgız Öğrencilerin Yazılı Anlatımlarındaki Ek Yanlışları. International Journal of Scientific and Technological Research, 5(12), 51-56.
Biçer, N. (2012). Hunlardan günümüze yabancılara Türkçe öğretimi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 1(4), 107-133. https://doi.org/10.7884/teke.100
Boylu, E., & Çangal, Ö. (2015). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen Bosna Hersekli öğrencilerin konuşma kaygılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(1), 349-368. https://doi.org/10.7884/teke.422
Boylu, E., Güney, E. Z., & Özyalçın, K. E. (2017). Yanlış çözümleme yaklaşımına göre Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen B1 seviyesi öğrencilerinin yazılı anlatımlarının değerlendirilmesi. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 5(3), 184-202. http://dx.doi.org/10.18298/ijlet.1812
Büyükikiz, K. K., & Hasırcı, S. (2013). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin yazılı anlatımlarının yanlış çözümleme yaklaşımına göre değerlendirilmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1(4), 51-62. https://doi.org/10.16916/aded.15994
Ceran, D., Yıldız, D., & Çakın, E. (2015). Yabancı dil olarak Türkçenin öğreniminde yazılı ve sözlü anlatımlarda yapılan yanlışlar: Japon örneği. International Journal of Languages’ Education and Teaching, UDES (2015), 476-494.
Corder, SP. (1967). Öğrenci hatalarının önemi. IRAL: Dil Öğretiminde Uygulamalı Dilbilimin Uluslararası İncelemesi, 5(4), 161–170. https://doi.org/10.1515/iral.1967.5.1-4.161
Çangal, Ö., & Başar, U. (2018). Yabancılara Türkçe öğretiminde ad durum eklerinin yan işlevlerinin öğretilmesi. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 7(19), 155-189.
Çerçi, A., Derman, S., & Bardakçı, M. (2016). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin yazılı anlatımlarına yönelik yanlış çözümlemesi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 15(2), 695-715. https://doi.org/10.21547/jss.256710
Demirel, Ö. (2003). Türkçe öğretimi. Pegem.
Devecioğlu, K. (2017). Türkiye-Afrika ilişkilerinin politik ekonomisi: Sudan örneği [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi.
Ersoy, S. (1997). Türkçe öğrenen yabancıların yazılı anlatım yanlışlarının dil bilgisi açısından değerlendirilmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Ankara Üniversitesi.
Genç, H. N. (2017). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde yazma eğitimi bağlamında yazım ve noktalama. Ankara Üniversitesi TÖMER Dil Dergisi, 168(2), 31-42. https://doi.org/10.1501/Dilder_0000000242
Göçer, A. (2010). Türkçe öğretiminde yazma eğitimi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(12), 178-195.
Göçer, A., & Moğul, S. (2011). Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi ile ilgili çalışmalara genel bir bakış. Turkish Studies. 6(3), 797-810.
Gürler, M. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen Suriyeli öğrencilerin yazılı anlatımlarında hata çözümlemesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Hacettepe Üniversitesi.
İnan, K. (2014). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen İranlıların yazılı anlatımlarının hata analizi bağlamında değerlendirilmesi. Turkish Studies, 9(9), 619-649.
Kahraman, F. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen ve ana dili Arapça olan öğrenicilerin yazma becerisinde yaptıkları yanlışların çözümlenmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Üniversitesi.
Kirik, E. (2018, 9-12 Eylül). Yabancılara Türkçe öğretimi kapsamında Yunus Emre Enstitüsünün Sudan’da gerçekleştirdiği faaliyetler üzerine. 3. Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Kongresi (UBAK 2018), Nevşehir, Türkiye.
Murcia, M. C. (1991), Teaching English as a second or foreign language. Heinle&Heinle.
Özdemir, C. (2018). Günümüzde yabancı dil olarak Türkçe öğretiminin durumu. Alatoo Academıc Studıes, (1), 11-19.
Özdemir, V., & Yazıcı, H. M. (2017). Araplara Türkçe öğretiminde alfabe sorunu: İskenderiye örneği. Uluslararası Türkoloji Araştırmaları ve İncelemeleri Dergisi, 2(1), 56-70.
Polat, H. (1998). Arapların Türkçe öğrenirken karşılaştıkları sorunlar [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Ankara Üniversitesi.
Richards, J. C. (1974). A noncontrastive aproach to error analysis hypothesis. Longman.
Sever, S. (2004). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. (4. bs.). Anı.
Tiryaki, E. N. (2013). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde yazma eğitimi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1(1), 38-44. http://dx.doi.org/10.16916/aded.16018
Tuzlukaya, S. (2019). Filistinli öğrencilerin Türkçe öğrenirken temel düzeyde (A1-A2) karşılaştıkları ortak güçlükler. Aydın Türkçe Öğretim ve Uygulama Merkezi, (4), 31-55.
Yılmaz, F., & Bircan, D. (2015). Türkçe Öğretim Merkezi?nde okuyan yabancı öğrencilerin yazılı kompozisyonlarının “Yanlış Çözümleme Yöntemi”ne göre değerlendirilmesi. International Journal of Language Academy, 3(1), 113-126.
Yılmaz, T. O. (2018). Türklerin Sudan?daki hâkimiyet ve idaresi. Türk Dünyası Araştırmaları, 118(233), 147-180.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin.
Zengin, İ. (2013). Geçmişten günümüze Türkiye-Sudan ilişkileri [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Kırıkkale Üniversitesi.